W kościele parafialnym w Żabnie oraz pod Pomnikiem Poległym za Ojczyznę odbyły się gminne uroczystości związane z upamiętnieniem 106 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Obchody połączone zostały z uroczystością złożenia ziemi z Monte Cassino w Pomniku, w którym swoje miejsce znalazła już ziemia z Katynia i Bełżca, jako świadkowie wydarzeń, walk i ofiary rodaków na frontach i podczas działań wojennych. Ziemia, która została złożona w Pomniku pochodzi ze wzgórza Polskiego Cmentarza Wojennego na Monte Cassino, a przywiozła ją pani Małgorzata Pająk, która podczas uroczystości oczytała biogramy Jana Dzika i Józefa Madeja, żołnierzy walczących pod Monte Cassino. Złożenia urny dokonał burmistrz Żabna Tomasz Kijowski w asyście córki Jana Dzika – Janiny Dzik, córki oraz wnuka Józefa Madeja – Danuty Madej i Roberta Pantery. Po złożeniu urny nastąpiła część artystyczna przygotowana przez uczniów Zespołu Szkół Ponadpodstawowych w Żabnie, okolicznościowe przemówienie Przewodniczącego Rady Miejskiej w Żabnie Krzysztofa Wójcika oraz złożenie wiązanek kwiatów przez delegacje gminy Żabno, służb mundurowych, jednostek samorządu, szkół, stowarzyszeń i grup społecznych.
Jan Dzik urodzony w 1915 roku w Żabnie – podporucznik II Korpusu Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w armii gen. Władysława Andersa. Jeden z nielicznych mieszkańców Żabna, który brał udział w walkach na Zachodzie. W 1942 roku zmobilizowany do Polskich Sił Zbrojnych w Guzar w Uzbekistanie. Po ewakuacji z ZSSR przebywał w Persji, Iraku, Egipcie i Palestynie. Brał udział w przygotowaniach do bitwy pod Monte Casino, szlak bojowy zakończył we Włoszech
w 1945 r. Po oficjalnym rozwiązaniu Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie otrzymał osobiście
z rąk gen. Władysława Andersa dyplom podziękowania za: „Spełnienie swojego obowiązku wobec Polski w latach drugiej wojny światowej”. Do Polski powrócił przez Kanadę w 1948 roku. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Żabnie.
Józef Madej urodzony w 1903 roku w Zaczarniu, mieszkaniec Odporyszowa i Żabna –
w 1939 roku został zmobilizowany do Batalionu Sanitarnego we Lwowie. Po walkach w obronie Lwowa przebywał w obozach pracy na terenie ZSSR do 1941 r. W 1942 r. z Wojskiem Polskim wyjechał do Persji, a następnie do Iraku. W 1944 roku został przewieziony do Egiptu, a stamtąd do Włoch, gdzie brał udział w walkach frontowych pod Monte Cassino, Ankoną, Bolonią i rzeką Senio. Za udział w walkach z okupantem hitlerowskim odznaczony został: Krzyżem Zasługi, Krzyżem Monte Cassino, Medalem Wojska Polskiego. Otrzymał również Odznaczenia Angielskie, Odznaczenie Irackie, Odznaczenie Egipskie i Odznaczenie Włoskie.
